ŞANSLI

 Soğuk ve yağışsız bir Aralık akşamından huzurlu akşamlar blogsever dostlarım.Bu aralar havalar hastalık havası.Bir bakıyorsunuz yazı aratmayan bir sıcaklık,bir bakıyorsunuz biranda dereceler düşüyor.
Herzaman yazılarımı sabah yazıp akşam kontrollerini yapıp yayınlıyordum.Bugün diğer günlerden farklı akşam yazıp yayınlamayı düşündüm.Bir yazma isteği geldiki sormayın 😊
Birkaç yıl öncesi aylardan temmuz , cumartesi  sabahında ailemle birlikte balkonumuzda kahvaltı yapıyorduk. Birden kızım heyecanla başını yana çevirerek,Anne baksana kedicik ne kadar da ufak diye bize el işaretiyle o tarafı gösteriyordu.Gerçekten miniminnacık bir kedi bahçede kendi kendine oynuyordu.Çok sevimliydi.Onu izleyerek kavaltimıza devam ettik.O kadar küçüktü ki acaba Annesi nerelerde diyede merak ettik açıkçası.Neden tek başınaydı?Kahvaltımızın o günkü sohbet konusu oldu.😊
Neyse yaramaz kedicigin neşeli oyunlarını izledikten sonra Kahvaltımızı bitirip,kızım ve oğlum arkadaşlarıyla buluşmak üzere dışarı çıktılar.Eşimle bizde dolaşmaya çıktık...
Ertesi gün önceki günün aksine çok kötü bir hava vardı.Yağmur seller akarcasına yağıyor,şimşekler çakıyordu.Hava birden soğumuştu.Sabah uyandığım da bir patırtı kütürdü neler oluyor diye koridora ilerlediğimde biran  kızımın pijamalarıyla dışarı fırladıgını gördüm.Babamızda kardeşi de ne olup bittiğini anlamaya çalışarak uykulu gözlerle sokak kapısına bakıyorlardı. Neler oluyor demeye kalmadan kızım kucağında sırılsıklam ıslanmış,ağlar gibi sürekli miyavlayan kedicikle kapının önüne dikilerek,Anne lütfen alalım içeri onu diye yalvaran gözlerle bana bakıyordu.

Kedileri uzaktan seven fakat evde beslenilmesine karşı olan ben kızımın yalvarışlarına kayıtsız kalamamıştım.
Kediciği içeri aldık.Babasıyla kediyi  doğru banyoya götürüp yıkadılar.Zavallıcık hiç sesini çıkartmadan kendini bırakmış bir halde öylece durdu.Aslında bilirsiniz kediler suyu hiç sevmezler.Artık ne olacaksa olsun der gibiydi.Yıkadıktan sonra bir güzel havluyla ve kurutma makinesi ile kuruttuk.O avazı çıktığı kadar bağıran kedi susmuş kendini bize bırakmıştı.Besbelli karnıda açtı.Pamuğu süte batırıp verdik.Nasılda acıkmış Annesinin memesini emer gibi kuvvetli kuvvetli emiyordu.Ertesi gün Annesine fakat bulamadık.O gün veterinere götürerek muayene ettirerek ilk aşılarına başladık.Doktor kuvvetlenmesi için vitamin verdi..Birde aşı karnesi verdiler.Veteriner bize erkek kedi olduğunu söyledi.Kızım adınıda koydu Şanslı😊
Şanslı artık kedimiz olmuştu. Mamasını aldık,bizim yediğimiz yiyeceklerden de veriyorduk.Çok seviyordu,mest oluyordu.Mutfağa girmesi yasaktı..Birgün sabah mutfağa doğru yöneldim arkamdan geldi minik.Girmemesi için mutfağın kapısını kapattım.Fakat kapının altının yerden yüksekte olmasını hiç hesaba katmamıştım.Kapıyı kapatır kapatmaz zorlayarak alttan geçmeyi başarıp mutfağa girdi.Çok şirin ve çok komikti gülmeme sebeb oldu.😃Büyüdüğünde birkaç defa denedi,giremeyince artık denemekten vazgeçmişti.
Şanslı diye bağırdığımda hemen koşarak yanıma geliyor,yanımdan hiç ayrılmıyordu.Adete bir çocuğumuz gibi  davranıyorduk.Hatta çocuklar inanamıyorlardı Anne sen  nasıl böyle oldun diye.Bakımı bana kalmıştı,ben daha fazla vakit geçiriyordum onunla.Artık şanslı benim çocuğum gibiydi adeta😊💕
Şanslı da mutluydu,huzurluydu,keyifliydi.Neşe kaynağımız olmuştu.Bakımlı gürbüz bir kedi olmuştu.Aylar geçti şanslı ergenliğe girmiş,farklılaşmaya başlamıştı.Hırçınlaşmış daha hareketli olmuştu. Birkaç defa balkondan atlayarak kaçtı.Her atlayışında aşağıdan alıp getiriyorduk.Bir defasında saat gece birlerde eşimle dışarıda şanslı aradık fakat bulamadık.Bir gün sonra gelmişti.Perişan durumdaydı bir gün nerdeyse hiç kalkmadan uyudu yorulmuş gibiydi.Neyse her eve gelişinde banyo yaptırıyor,temizliyor tekrar kaçmasın diye dikkat ediyorduk.

Ramazan Bayramında yola çıktık,onuda arabanın içinde serbest bıraktık.Önce çok korktu koltukların altına girip epey bir çıkmadı.Daha sonra kucağıma aldım biraz alıştıktan sonra arabanın arka camına oturup,etrafı seyrederek yolculuk etti.
Memlekete gittiğimizde değişik şehir,değişik insanlar gördü.İlk önce ürkek davranıyor daha sonra alışiyordu.Küçükken de çok ürkek,çok korkak bir hayvancıktı zaten.Sürekli balkona kaçıyordu.Atlayacak kaçacak diye ödümüz  kopuyordu.
Arefe günü kızım halasının evlerine götürmüştü Şanslıyı.Kuzeninin de köri isminde dişi bir kedisi vardı.Şanslı onun peşinden koşuyor rahatsız ediyor diye Şanslıyı odaya kapatmışlar.Bende akşam eve uğradım alıp  götürecektim Şanslıyı.Yukarı çıktım Şanslı nerde dedim.Odanın kapısını açtıklarında şanslının öyle bir gelişi vardı ki sinirli ve gergin olduğunu anladım.Kafese koyup götüreyim diye düşündüm ama girmemekte diretiyordu.Son bir hamle içeri tam soktum derken dişlerini geçirip fırlayıp kaçtı.derin tırmalamıştıda. Müthiş acı hissettim, sanki bütün sinirlerime kadar dişlerini geçirmişti.Kolumu hissedemiyordum.Bir yandan da kolum kanıyordu.Şanslıya hiç kızmadım.O sadece doğası gereği böyle davranıyordu.Hastanede acilde iğne yapıldı ve on gün kediyi takibe almamız istendi.Hemşire, kedimizin aşılıda olsa dışarıda başka kedilerle temastan ve onların su içtiği kaplardan su İçmesi sonucunda kuduz mikrobu kapabilir diye bizi uyardı.
Hastaneden eve gelip Şanslıyı kafese 6 kişi 2 saatte anca koyabildik.Eve geldiğimizde Şanslıyı kafesten çıkarttık.Fakat ben artık birkere tedirgin olmuştum.10 gün Şanslıyı izledik tabiki çok şükür birşey olmadı.Fakat endişe ve canımın yanmasıyla bayramı bitirip evimize döndük.
Eskisi gibi Şanslıyı sevemiyordum.Korkuyordum açıkçası.Sürekli dışarı kaçmak istiyordu.Çok gergin çok mutsuz 😔 gözüküyordu.Birkaç gün sonra onu doğal hayatına bırakmaya karar verdim.Kafesine koyup karşımızdaki bahçenin oraya bırakıp eve geldim.Sürekli zaten evden kaçıyordu eve geldiğinde başka hayvanlardan mikrop kapar endişemde vardı.
Bıraktıktan sonra epey bir göremedim onu.Fakat geçen gün bahçenin kapısında çimlerin üzerinde oynuyordu.Çok sevindim onu görünce,özlemişim merakta etmiştim.Şanslı seni çok seviyorum.Şansın açık olsun,mutlu ol...🙏💕
Kediler akıllı çok şirin hayvanlar.Kedileri çok seviyorum fakat artık elliyemiyorum maalesef.Artık her gördüğüm kedide Şanslıyı görüyorum o sevgiyi hissediyorum.Şanslı sayesinde kedi 😻 sevgisi,hayvan sevgisi çok fazla oluştu bende.Hayvanlara bir başka bakıyorum şimdi.Onlarında duyguları var, onlarda mutlu,mutsuz olabiliyorlar.Geçenlerde oğlum anlattı;arkadaşının kedisi depresyona girmiş doktor ilaç vermiş.Yazık hayvana çok üzüldüm.İnşallah kısa zamanda atlatır.
Uzmanlar evde kedi beslemenin insanın ruhuna iyi geldiğini söylüyor.Benim ruhuma iyi geldiği kesin😊💕
Sevgiyle kalın